सौरभ बाँस्कोटा वरदान मान्दथे यस भुमिमाम अखण्डताको ध्वजा छातिमा टाँसेर हुर्किएँवक्नु पर्ने अनुभुती जाग्दै परलोकमात्यो त अभिशाप रहेछ,म विखण्डनमा ताम्सिएको जुलुस हेरि फर्किएँ।उद्देश्य थिएन उडेर चन्द्रमा छुनेबस! मनोकामना थियोकहिल्यै नछुट्ने,कहिल्यै नटुट्ने।सहिष्णुतासँगको आशा बुन्नेथिएँ म एकताको प्यासी,टुक्रियो दिल मेटियो तिर्खा,मरेतुल्य आइदियो ‘विभेदी’....